ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ ~ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ~

Γιά εσάς τα προσφυγόπουλα
θέλω να γίνω ένα γιοφύρι στεναγμών
ανάμεσα σε δυό κόσμους και δυό ηπείρους
και να στραγγίξω όλα σας τα δάκρυα και τους φόβους
να κυλήσουν ως ποτάμι από της μνήμης σας τον χάρτη.

Θέλω να γίνει η αγκαλιά μου ένα λιμάνι
να έρχεστε εσείς με τα βαρκάκια
κι εγώ να γίνω ένα σκολειό να σας μαθαίνω γράμματα
κι εσείς να με μαθαίνετε να κρατώ κουράγια
άχρις εσχάτων των καιρών!

Μα αν χάσατε μάνα ή πατέρα
δεν θα σας παρηγορήσω μα θα σας κρατήσω
να γίνω εγώ το ψωμί σας κι η βροχή το νερό
να μη χαθείτε εσείς και σβύσει η ζωή
απο τα όπλα του πολέμου
και τη σκληροκαρδία των ειρηνοποιών.

αχ! Ποιός μπορεί να σας φροντίσει περιστεράκια μου
που αντί για κλώνο ελαίας κρατάτε διαβατήρια στο ράμφος;
Ποιός να λύσει τον ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ
ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
που σας φυλάκισε με δίχτυα συνόρων ολόγυρά σας;
ΚΡΑΤΗΣΤΕ στα πόδια τα διαβατήρια και ΡΑΜΦΕΙΣΤΕ ΔΥΝΑΤΑ!!!

Μαίρη Γραμματικάκη
από τη νέα ανέκδοτη συλλογή " ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ Η ΑΔΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ"