Αν το ψάξεις
θα το συναντήσεις το πανέμορφο
κι αν το ψάξεις ακόμη περισσότερο
σίγουρα θα ανακαλύψεις μυριάδες τρόπους
να το θρέψεις
να το στρέψεις
να το ισιώσεις
να το ανεβάσεις
Με τα χέρια ανοιχτά προς το άπειρο ή και θαμπωμένος να το χαμηλώσεις, φυλακίζοντας το πέπλο του κάτω από το πόδι σου.
Ύστερα ο ιδρώτας θα χαράξει ρυάκια στο πρόσωπό σου από την προσπάθεια να το κρατήσεις αιχμάλωτο.
Ενώ η αγωνία σου από την λαχτάρα της παραμονής του στην ίδια θέση, θα απορροφά από την ζωή σου κάθε μελωδία.
Είσαι δικό μου, θα γράφει το μυαλό, ακόμα και όταν η ομορφιά θα έχει πέσει νεκρή και όπως άψυχο θα περπατά ζητώντας τα χαμένα τα δικά του, αγνοώντας για πάντα του θανάτου την αιτία.
Εσύ ακόμα θα παραμιλάς, μέσα από την προσωπική σου κοσμοθεωρία.
Υποσχέσου πως πίσω θα γυρίσεις.
λουκία πλυτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου