Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2022

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ- 10 ΠΟΙΗΜΑΤΑ


                                                                            ΩΡΙΜΟΤΗΣ

 

Έγινα καθαρό νερό,

μπορείτε να με πιείτε,

τα χέρια σας να πλύνετε,

τα παχουλά μωρά σας.

 

Έγινα αέρας βραδινός,

ρίξτε μου τον καπνό σας

απ’ τα φτηνά τσιγάρα σας

που όλο ακριβαίνουν.

 

Μαύρο αηδόνι έγινα,

παντού τριγύρω θάμνοι,

δίχως δέντρα, να υμνήσω

και πουλιά, για να μιλήσω.

*

 

Χίλιοι δύο φασισμοί

σοβαροί μα γελαστοί.

Είναι αίμα και φυλή,

είναι εικόνα μαγική,

σαν ουράνιο νησί

που ήρεμα πλέει προς τον ήλιο.

 

Χίλιοι δυό ελευθερωτές,

με γελάκια και κραυγές,

κι όλοι ζουν σαν ασκητές

κι όλοι δίνουν συμβουλές.

*

 

Τα βιβλία έχουν καεί

η χρονιά έχει χαθεί.

*

 

ΚΟΥΝΕΛΑΚΙΑ

 

Έκανε η κουνέλα 12 μικρά,

έφαγε τα πέντε, να ζήσουν τα εφτά.

*

 

ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΩΙΝΟ

 

Δυστυχισμένη ύπαρξη

μια νύχτα μου χαρίζει,

κάνω, να φύγω το πρωί,

μα κάτι με κρατάει.

 

Λέει, θα φτιάξει πρωινό,

αλλά δεν έχει γάλα,

στον φούρνο της πετάγομαι,

κι όταν γυρίζω, κλαίει.

 

Ο δίσκος της στο πάτωμα,

αηδόνια ραγισμένα,

ήτανε δώρο απ’ τη γιαγιά,

 τι θα της πει, δεν ξέρει.

 

Κι όπως μαζεύει τα γυαλιά,

τα μάτια της σκουπίζω,

όμως αυτό δεν της αρκεί,

τα πάντα μου ζητάει.

 

Τα τίποτά μας σμίγουνε

στην πρωινή λιακάδα,

είναι η τελευταία φορά,

μα μόνο εγώ το ξέρω.

*

 

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

 

Σμαραγδένια λίμνη

μέσα στην Αθήνα,

κάτουρα και κρίνα,

ψάρι ούτε για δείγμα.

 

Τρίτο μου μεθύσι,

κι είμαι ακόμα δεκάξι,

κάτι δεν θ’ αλλάξει,

άμα δεν θα πιώ.

*

 

ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΣΚΙΑ

 

Ευγενικά περπάταγε η σκιά μου

και από ‘μενα πιο ευγενικά,

καθρεφτιζόταν στις πινακίδες

που αλλάζανε,

έσμιγε με τις άλλες τις σκιές.

Και να σκεφτείς, πως στην αρχή

δεν ήθελε να βγει

κι εγώ της έλεγα

«έλα, χαζούλα, έλα

τα κόμικς δεν έγιναν κατάμαυρα ακόμα,

η disney δεν θα ιδρύσει ακόμα κράτος,

ο ήλιος θα σου δώσει κι άλλη παράταση»

Όμως αυτή από καιρό έχει χάσει

ως και το μαύρο της το χρώμα,

τώρα γκρίζο, γκρίζο πηχτό,

απ’ αυτό που διαλέγουν για τα αμάξια

κι ένας σβησμένος ήλιος για πνευμόνι.

*

 

ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΣ

 

Συλλαμβάνω στιγμές

Τις φυλακίζω

Τις βασανίζω

Τις κάνω να μου πουν

ό, τι θέλω ν’ ακούσω

Ό, τι πριν ήτανε μικρό

τώρα μοιάζει μεγάλο

Τον χρόνο τον χαράζω

να μοιάζει γελαστός

Αλλά στο τέλος δεν μπορώ

Τις λυπάμαι

Τις αφήνω

*

 

ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ

 

Μυρμήγκια μες στα πόδια μου,

δεν ξέρω, τι να κάνω.

 

Αν τα πατήσω, θα έχω τύψεις,

μα κι αν προσέχω διαρκώς,

το βήμα μου θα χάσω.

*

 

ΓΚΑΙΤΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΆΛΛΟ ΚΟΣΜΟ

 

Ο βασιλιάς της Θούλης,

όταν θ’ αναστηθεί,

θα κλαίει και θα γελάει,

που γύρισε στη γη.

 

Θα ψάξει το ποτήρι,

μα όλα πλαστικά,

θα πιεί λίγο κρασάκι

γεμάτο χημικά.

 

Κι η Θούλη αλλαγμένη,

γέμισε με πανσιόν,

γιαγιάδες που σαπίζουν

και κλάματα παιδιών.

*

 

12 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 

Πήρα 12 ποιήματα,

τα έβαλα σε στοίχο,

τους φόρεσα όμοιες στολές,

τα έμαθα ν’ ανασαίνουν κι απ’ τη μύτη κι απ’ το στόμα,

τι νιώθουνε να μην αναρωτιούνται,

τους διάλεξα γυναίκες και παιδιά,

τα σπίτια τους ο ίδιος διακόσμησα,

τους δίδαξα ορθοφωνία, διπλωματία,

πώς να γοητεύουν, δίχως να έχουνε ουσία,

τους χάρισα μια σύντομη ζωή,

μα έλα που αυτά πιστέψανε στην αθανασία,

από καλές προθέσεις το οικοδόμημα,

κι αυτά να κλαίνε, που έμειναν μισά

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2022

Η γλώσσα των λουλουδιών/ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 
Είναι καθαρή, γιατί είναι ξεκάθαρα
στις προθέσεις τους.
Όταν ανοίγουν την πόρτα τους το πρωί,
ξέρεις πως ετοιμάζονται κάποιο να
καλημερίσουν ανταλλάζοντας φιλικά
τα δώρα τους.
Όταν πάλι κλείνονται στον εαυτό τους
ξέρεις ότι κλείνουν το κεφάλι
στα κοτσάνια τους εκπνέοντας  στον αέρα
την τελευταία μυρωμένη ανάσα τους!
 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ Ή ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ‘’

ΕΚΔΟΣΗ: 2013

Falkland ή κείται μακριά, πολύ μακριά! / ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 
Είναι περίεργο! όσο μετράς την απόσταση
τόσο και τη βρίσκεις απροσμέτρητη∙
είναι κι η θάλασσα, που παρεμβάλλεται
και ποτέ δε γνωρίζεις τις διαθέσεις της∙
είναι κι οι άνεμοι που φυσούν  και μια
σε πάνε στην ανατολή και μια σε σπρώχνουν στη δύση∙
είναι και τ ‘αμφιταλαντευόμενα συναισθήματα,
που σε κάνουν αναποφάσιστο ∙μια να ριχτείς στο νερό
και μια να κάθεσαι να θεάσαι τα κύματα να παίζουν
με το καρυδότσουφλο∙ μια να το βυθίζουν στον πάτο
και μια να το βγάζουν στην επιφάνεια∙ όπως και να μετρήσεις
την απόσταση το καρυδότσουφλο κείται μακριά, πολύ μακριά
για τα μέτρα μας!
Ο μόνος σου φόβος ,μην αρχίσει η απόσταση να περιελίσσεται
στο λαιμό σου, πότε σαν τύψη και πότε σαν πληγωμένο
παράπονο, π’ όσο και να το  απωθείς , όσο και να το σπρώχνεις
 και με τα δέκα σου τα δάκτυλα, αυτό επιμένει να κουδουνίζει
στ ‘αυτιά σου ήχος νεκρώσιμης καμπάνας ή και ήχος τιμωρών
Ερινυών, που κανείς δε μπορεί να τους κλείσει την πόρτα∙
επιστρέφουν όσα χρόνια και να περάσουν, όσα εμπόδια
και να παρεμβληθούν στο δρόμο τους, να πάρουν πίσω
τα αργύρια της προδοσίας!
 


ΥΓ. Για τον παραλληλισμό …

1982: Η Αγγλία στέλλει στρατιωτικές δυνάμεις  στα νησιά FALKLAND.

Aπόσταση: Λονδίνο - FALKLAND 7.937,88 Μίλια

1974: Η Τουρκία εισβάλλει στην Κύπρο

Απόσταση : Αθήνα  - Λευκωσία 586 μίλια

Η Κύπρος ‘’κείται μακριά ‘’ ….

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022

Σκοτεινή κλωστή δεμένη / Γρίβα Άννα



Μπροστά μου
οι δρόμοι
άπλωναν χρώματα
και έτρεχε η χαρά
με τα κοχύλια της
τις καμπανούλες
και τους ανεμόμυλους.
Κι όμως άκουγα
δίχως διάλειμμα
άκουγα
να καλπάζει
ξοπίσω μου
η νύχτα
το αόρατο ζώο.


 



Λεπτομέρειες / Σακαλής Γρηγόρης


Βγες απʼ το ρεύμα
άσε το συρμό
ασχολήσου με λεπτομέρειες
ένα ανοιγόκλειμα των ματιών
κάτι σημαίνει
ένα αδιόρατο χαμόγελο
τι να είναι άραγε
ένας αναστεναγμός
από πού προέρχεται
διάβασε το σώμα του άλλου
σου λέει τόσα
μη τα αγνοείς
άκουσε με
είναι τόσο συναρπαστικές
οι μικρές λεπτομέρειες
της ζωής.

Σαν λιοντάρια / Μπαρλάς Φαίδρος


Σαν λιοντάρια
Εφτά χρόνια τους πολεμούσαμε.
Μέρα και νύχτα – Νύχτα και μέρα,
εφτά χρόνια τους πολεμούσαμε
Μόνο που εκείνοι που εναντίων τους πολεμούσαμε
δεν το είχανε καταλάβει πως πολεμούσαμε
Τέτοια ζώα που ήτανε,
Πως να το καταλάβουν

Οπτασία / Σακαλής Γρηγόρης

 

Τρελά άλογα
χλιμιντρίζουν, τρέχουν
έρχονται εμπρός μας
στέκονται
περιμένουν να τα καβαλήσουμε
εσύ κι εγώ
ο ήλιος στη διαπασών
η πλάση περιμένει
εμάς για να τη ζήσουμε
να πετάξουμε ψηλά
να χαθούμε
στου έρωτα την κοφτερή μαγεία
με τα εξωτικά του φρούτα
να ξεδιψάσουμε
το χρόνο και το χώρο
να ξεγελάσουμε.

Χώμα της Κύπρου / Παιονίδου Έλλη


Σε σκαλίσαμε κόκκο-κόκκο
αναζητώντας τον εαυτό μας
Μας μπέρδεψαν τείχη βενετσιάνικα
γραφές αραβικές
και τάφοι ανώνυμοι.
Τέλος απελπιστήκαμε.
Καλύψαμε με μια πρόχειρη δικαιολογία
τη θυσία της Ιφιγένειας και του Ισαάκ
και σε μετατρέψαμε
σε είδος αγοραπωλησίας.

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.