πανάθλια χαίτη
κρέμονταν
ρουθούνια
ανοιγμένα.
Τον τύλιξε το
αίμα, κόχλαζε
τα μακαρόνια
θυμήθηκε
τη δάφνη
και τη σόμπα
που γέμιζε
φυσώντας η γλώσσα του
στάχτη.
Γλυκιά μου παράγκα
με την καλαμωτή
και τον ασβέστη....
Στο μαχαλά
Η θεία Αρετώ
περίμενε μόνο
Γύρω της μυξιάρικα
ως έξι χρόνων
(Μια μύξα κίτρινη
σαν σταλακτίτης)
Κι αγνάντευε από
τη γωνία την εργάτρια.
– παλιά συνάδελφος
του πρωινού
Να πει την
καλησπέρα της για να τ’ αφήσει τα σκαλιά
Να σηκωθεί και να
βαδίσει στο κρεβάτι.
Σαν όνειρο διάβηκε
την ήπειρο
Και στον εμφύλιο
ασπάστηκε τον άντρα της
Έθαψε κι ένα παιδί
που ’φαγαν τα ποντίκια
Ξημέρωμα πήρε το
σώμα του
Το έριξε απ’ τα
βράχια
Έλειπαν πέντε
δάχτυλα
Τα μάτια του
κλειστά του ύπνου
Και βύζαινε ακόμα τον καρπό
η Ποιητική αυτή συλλογή είναι συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών: "Οι λέξεις", 1973, "Ο κύκλος", 1976, "Η εταζέρα", 1978, "Δέκα μικρά ποιήματα", 1981, "Η γυναίκα με το κοπάδι", 1982, "Περίληψη για την νύχτα", 1986, "Ημέρια νύχτα", 1989, "Σχιστή οδός", 1992, "Μαύρη θάλασσα", 2000, "Λιγοστό και να χάνεται", 2002.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου