φυσούσε ένας λίγο κρύος αέρας
που είχε μέσα του κάποιο καλοκαίρι ακόμα.
Όρθιος , στην άκρη του γκρεμού, με τα άτακτα άσπρα μαλλιά ν ανεμίζουν
καθάριζε ένα μήλο
ο Πετρόκωστας.
-Τέλειωσε η παρέλαση; – με ρώτησε
έκοψε στα δυό το μήλο, κάρφωσε το ένα κομμάτι με το παλιό καταδρομικό του μαχαίρι
και μου τόδωσε.
-Κράτησε το μαχαίρι -μου ειπε-Αυτός ο πόλεμος δεν λέει να τελειώσει ….
και χάθηκε στους γκρεμούς, και στην ερημία του Λιβυκού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου