Αλήθεια

του Χαράλαμπου Κωστέρη 

Σε τι χρειάζεται η αλήθεια αν είναι φλόγα;

Το ξέρει μέσα του όποιος κρύβει παγετώνα.

Και το οξυγόνο του κρατάει για όλα εκείνα

που δεν τα βρίσκει η φωτιά και που είναι λίγα.

Σε μια γωνιά ένας σωρός από βιβλία.

Με όψη σκισμένη, ορίζουν την ανησυχία.

Γι'αυτά ο χρόνος, χρόνια τώρα, κάνει αγώνα,

μα δεν παντρεύεται η μούχλα, αντέχει ακόμα.

Ποια μέθοδος μετράει την αυτογνωσία;

Αυτή που ορίζει την καννίβαλο φοβία.

Απ'τα δυο ένστικτα ποιο αγαπάνε οι μάγκες;

Αυτό που τρέφει τις κρυφές τους τις ανάγκες.

Το δέρμα πίσω από τη μάσκα μας ποιος βλέπει;

Αυτός που αργά και ίσως νωρίς το καταστρέφει.

Που δείχνει πως αληθινός φίλος είναι ένας,

όποιος στον τοίχο θα μας στήσει. Αλλιώς κανένας!

  

Γι'αυτό σου λέω, πες μου ποια έχεις αλήθεια.

Αλλιώς θα λες μέχρι το τέλος παραμύθια.

Ζήσε υπερήφανα νωρίς και μείνε ξύπνιος...

Είναι νωρίς για σένα ο ύπουλος o ύπνος.