ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΕ ΧΩΜΑ ΔΥΟ ΠΟΥΛΙΑ

Άνθιμος Ιωάννου

Φτιάχνω με χώμα δυό πουλιά,

Κι΄ύστερα τα φυσάω,

Δίνω πνοή για να πετούν,

Και έτσι τα μεθάω,

Και φεύγουν για το άγνωστο,

Ελεύθερα να ζήσουν,

Κι΄εγω εκεί να καρτερώ,

Πως πίσω θα γυρίσουν,

Όμως αυτά ανεβαίνουνε,

Ψηλά πάνω στ΄αστέρια,

Θέλουν να δουν από εκεί,

Του πλάστη τους τα χέρια,

Μα δεν γυρίζουνε ξανά,

Να μπούνε μέσα σε κλουβιά,

Γι΄αυτό μακριά μου τρέχουν,

Γιατί δεν το αντέχουν,

Και συνεχίζω τότε εγώ,

Άλλα πουλιά να πλάθω,

Και να τους δίνω την πνοή...

Κι΄ύστερα να τα χάνω.....