του Τόλη Νικηφόρου
τι να 'χει
απογίνει ο πατέρας
ατμός
θαλασσινού νερού
κι ύστερα
σύννεφο που ταξιδεύει ανατολικά
αφράτο χώμα
μήπως
της γλάστρας
στο περβάζι
λουλούδι που
ανθίζει
αλλάζει χρώμα
και μαραίνεται
ή μήπως
άγγιγμα
εκεί που δεν
υπάρχει χέρι
δάκρυ αλμυρό
εκεί που δεν
υπάρχει μάτι
σπάνια
χαμόγελο
που
διαγράφεται αχνό στην πρωινή ομίχλη
σε ξένη χώρα
γύρσε ο πατέρας
σε χώρα
άγνωστη μα και παράξενα οικεία
κει που
πηγάζει απρόσιτο το φως
και
μεταγγίζεται στο βλέμμα των παιδιών
και μέσα σε
οδυνηρή διαφένεια
μου γνέφει
(από τη
συλλογή Ξένες, χώρες, 1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου