κατάχερα εκ το στόμα μου ουδέν έλειψε το γάλα,
και εις μιάν οι άτυχοι γονείς εις το σχολείον με εβάλαν
στα γράμματα μ' εβάλασιν, φρόνεσιν να μανθάνω...
και έμαθα τα γράμματα, ώστε ενηλικώθην
κι επρόκοπτα εις την παίδευσιν ώσπου εμεγαλώθην.
Αμήν απείν εγένομουν χρονών δεκατεσσάρων...
ήρχισα τον δάσκαλον να τον αποχωρίζω
και τα στενά του Κάστρου μας τριγύρω να γυρίζω.
Αργά και πότε το χαρτί επιάνα να διαβάζω,
αμή ήθελα να περπατώ δια να περιδιαβάζω...
τα καλαμάρια, τα χαρτιά όλα τα λακτοπάτουν...
κι εφαίνετό μου το σκολειόν ωσάν κακόν θηρίον.
Ολίγα γράμματα έμαθα και τότε τα εξαφήκα,
και εις το σκολειόν των πολιτικών εγύρεψα και εμπήκα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου