Η τετελεσμένη μοίρα

Θα 'θελα κάποτε να γυρίσω πάλι εκεί,
κοντά στα θεόρατα κύματα και τους ασά-
   λευτους κάβους.
Θα 'θελα να γυρίσω πάλι κάποτε,
ακόμα κι αν ξαναβυθιστώ στην πέτρα,
κι αν βουλιάξω
κάτω απ' τα κυπαρίσσια και τις ξερολιθιές.

Να 'μαι εγώ εδώ κι εκείνα εκεί
δεν το βαστώ. Δεν υποφέρεται
τέτοιος ζωντανός χωρισμός.

Ας ξεριζώσει λοιπόν τα δέντρα και τα παράθυρα,
κι ας με ξαναφέρει πάλι αυτός ο άνεμος.
Δε μπορώ πια οι άλλοι να μ' αναγκάζουν,
να μ' αναγκάζει η ίδια η ανάγκη
κι η τετελεσμένη μοίρα.

Ο ήλιος να σέρνει τις αλυσίδες του στη θάλασσα.

Να ουρλιάζει γύρω το μελτέμι.

Η νύχτα να πέφτει σκούρα σα μελάνι.

«Δε θα ξαναπάς ποτέ!»,
μου 'λεγε ο άνεμος αυτός.

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΤΑ ΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ (1971)

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ