ΣΜΥΡΝΗ της Λένας Φατούρου

Για ποιους νεκρούς ήρθες να μου μιλήσεις;

Για ποιους θανάτους ήρθες να μου πεις;

Σαν τι τραγούδια να μου τραγουδήσεις

και για ποιους στίχους που 'χουν μέσα κι ένα ΑΜΑΝ!

Για ποιο Σεπτέμβρη κλαίει ακόμα η ψυχή σου,

για κείνον του φονιά ΚΕΜΑΛ;

Σε ποιο ασκέρι την κατάρα μου να δώσω,

σε ποιους εφέδρους να πατάξω τη στολή;

Και από τις στάχτες τι να πρωτοσώσω

με τόσα λάθη στη χαροκαμένη γη; 

Και ποιο συχώριο πρέπει τώρα να τους ψάλλω,

σε ποια εκκλησιά να μπω να κάνω προσευχή;

Τι να ξεχάσω και απ'το νου μου τι να βγάλω

που σαν της Σμύρνης δε γρικάς ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;

Σε ποιο τζαμί να κρύψω μέσα την οργή μου,

ποιο πετραχήλι να μου δώσει ευλογιά

που μια συχώρεση δε θέλει η ψυχή μου

στου ΝΟΥΡΕΝΤΙΝ τη μαύρη απανθρωπιά;