Άργης Κόρακας
Έστησε ο ρήγας
ο Καιρός στης μυγδαλιάς τους κλώνους
ξόβεργες
έστησε πολλές και δίχτυα μεταξένια
μη στου
Φλεβάρη καρτερεί τις παγωνιές πουλάκια,
μη της
σκλαβιάς λαχτάρησε ν' ακούση το κελάϊδι;
Μηδέ πουλάκια
καρτερεί, μηδέ σκλαβιάς κελάϊδι,
μιαν Κόρην
αποθύμησε ξενιτεμένη χρόνο,
κι' εδώθε
τούπαν θα διαβή στο πατρικό να πάη.
Πρώτη νυχτιά
και δεύτερη χαμένο το καρτέρι,
στην τρίτη ο
ύπνος πήρε τον γλυκός ως την αυγούλα.
-Ξύπνα, ρήγα
μου, ξύπνησε, στης μυγδαλιάς τους κλώνους
επιάσθη η κόρη
η όμορφη στα ολόλευκα ντυμένη
και τα πουλιά
στήσαν τρελλό γύρω της πανηγύρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου