1. Δώδεκα ευζωνάκια
Δώδεκα
ευζωνάκια τ’ αποφασίσανε
στον πόλεμο να
πάνε Παναγιά μου
να πολεμήσουνε
Στο δρόμο που
πηγαίναν στη Μαύρη θάλασσα
κακιά
φουρτούνα πιάνει Παναγιά μου
ξεσκίζει τα
πανιά
Δεν κλαίμε το
καράβι δεν κλαίμε τα πανιά
μον’ κλαίμε τα
ευζωνάκια Παναγιά μου
τα νιούτσικα
παιδιά
Βοήθα Παναγιά
μου να τα γλιτώσουμε
κι όλα σου τα
καντήλια Παναγιά μου
θα στ’
ασημώσουμε
***
2. Έχε γεια Παναγιά
Στο Γαλατά
ψιλή βροχή και στα Tαταύλα μπόρα
βασίλισσα των
κοριτσιών είναι η Mαυροφόρα.
Έχε γεια
Παναγιά τα μιλήσαμε,
όνειρο ήτανε,
τα λησμονήσαμε.
Στο Γαλατά θα
πιω κρασί, στο Πέρα θα μεθύσω,
και μες απ’ το
Γεντί Kουλέ κοπέλα θ’ αγαπήσω.
Έχε γεια
Παναγιά τα μιλήσαμε,
όνειρο ήτανε,
τα λησμονήσαμε
Γεντί Kουλέ
και Θαραπειά, Ταταύλα και Nιχώρι,
αυτά τα
τέσσερα χωριά `μορφαίνουνε την Πόλη.
Έχε γεια
Παναγιά τα μιλήσαμε,
όνειρο ήτανε,
τα λησμονήσαμε
***
3. Ντίλι ντιλι ντίλι
Ντίλι ντίλι
ντίλι,
ντίλι το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι.
Πήγε και ο
ποντικός
και πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει και η
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει και ο
σκύλος
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει και το
ξύλο
που σκότωσε το
σκύλο
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει και ο
φούρνος
που έκαψε το
ξύλο
που σκότωσε το
σκύλο
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι.
Πάει και το
ποτάμι
που έσβησε το
φούρνο
που έκαψε το
ξύλο
που σκότωσε το
σκύλο
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει και το
βόδι,
που ήπιε το
ποτάμι
που έσβησε το
φούρνο
που έκαψε το
ξύλο
που σκότωσε το
σκύλο
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
Πάει κι ο
χασάπης
που έσφαξε το
βόδι
που ήπιε το
ποτάμι
που έσβησε το
φούρνο
που έκαψε το
ξύλο
που σκότωσε το
σκύλο
που έφαγε τη
γάτα
που έφαγε τον
ποντικό
που πήρε το
φιτίλι
μέσ’ από το
καντήλι
που έφεγγε και
κένταγε
η κόρη το
μαντίλι
ντίλι ντίλι
ντίλι
της κόρης το
μαντίλι.
***
4. Μαύρο μου χελιδόνι
Μαύρο μου
χελιδόνι από την αραπιά
άσπρο μου
περιστέρι από τον τόπο μου
εσείς ψηλά
πετάτε, για χαμηλώσετε
κι ανοίξτε τα
φτερά σας και τα φτερούδια σας
να στείλω ένα
γράμμα και μια ψιλή γραφή
στη μάνα μ’
και στ’ αδέρφια και στην αγάπη μου.
***
5. Γιατί, πουλί, δεν κελαηδείς (Θρήνος για την άλωση της πόλης)
Γιατί, πουλί,
δεν κελαηδείς
`πως
κελαηδούσες πρώτα;
Άχ, πώς μπορώ
να κελαηδώ
`πως
κελαηδούσα πρώτα;
Μου κόψαν τα
φτερούδια μου
μου πήραν τη
λαλιά μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου