Μαρία
Αλμπανίδου
Μετατράπηκε η
νύχτα σε μέρα
και η μέρα σε
νύχτα.
Μικρές
επαναστάσεις
και μικρά
όνειρα
ξέφυγαν από το
χαρτί.
Ανοιχτά
οδηγούνται
και πλέουν στα
πελάγη.
Δεινοπαθούν
πότε πότε από τους ανθρώπους.
Μοιράζονται
άνθη και συνθήματα
σαν να ΄ναι σε
αρένες.
Ποδοπατούνται.
Μεμψιμοιρούν
καμιά φορά.
Αντικαθιστούν
το κενό.
Δεν έχω το
κουράγιο
να τα κάνω
όπλα
να πολεμήσω.
Δεν έχω το
κουράγιο
να τα κάνω
είδωλα
να τα λατρέψω.
Δεν αντέχω τη
βία τους
και την άνοιξή
τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου