ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ

Νικηταρά, Νικηταρά,

που ’χουν τα πόδια σου φτερά,

το σπαθί παίρνεις στο χέρι

και πετάς σαν περιστέρι.

Βάζεις τους Τούρκους εμπροστά

σαν τον τσοπάνη τα τραγιά

άλλους διώχνεις κι’ άλλους σφάζεις

κι’ άλλους ζωντανούς τους πιάνεις.

Φεύγεις από τα Δολιανά,

κλαίει Μουσταφάς για τα παιδιά

και στα Δεβενάκια φθάνεις

και τους Τούρκους ξετινάζεις.

Κι’ αυτά τα παλικάρια σου

θαυμάζουν τα ποδάρια σου

την ανδρειά σου και σαστίζουν,

Τουρκοφάγο σε φημίζουν.

(«Δημώδη Άσματα Γορτυνίας», Κωνσταντίνου Α. Ψάχου)