Τα ερωτήματα στα χείλη βασανίζονται, / Μιχαλόπουλος Γεώργιος

Τα ερωτήματα στα χείλη βασανίζονται,
με το μαστίγιο της απορίας,

τα λόγια της σιωπής εξανεμίζονται,
στεγνώνουν τα δάκρυα της μοιρολατρίας.

Στα τοιχώματα του μυαλού καρφωμένες εικόνες της μνήμης,

στις κρυφές εισόδους της ακοής,
ψίθυροι χτυπάνε το κουδούνι της πόρτας των αναστεναγμών.

Σκαρφαλώνουν κρυφά τα τείχη του σώματος τα φιλιά των εραστών,

φορώντας πανοπλία εμπιστοσύνης,
καταλαμβάνοντας το απόρθητο φρούριο της συντροφικότητας.

Οι παραισθήσεις ξεφορτώνουν τα λαθραία οράματα,

αδειάζοντας τα νοικιασμένα καμιόνια της φαντασίας,
φορτίο παράνομης διακίνησης συναισθηματικού υλικού.

Στα θεμέλια της ύπαρξης τα συνεργεία διάσωσης των πλημμυρισμένων αισθήσεων,

βάζουν σ εφαρμογή το σχέδιο απεγκλωβισμού της συνείδησης,

μες στο υπόγειο πέρασμα του αγωγού μεταφοράς αισιοδοξίας.

Με τις πρώτες βοήθειες να παράσχονται στα τραυματισμένα όνειρα,

αχνοφέγγει στον φωταγωγό της λύτρωσης μια σπίθα ζωής