στην αυλή μου, μάνα
τις πότιζες, τις κλάδευες
τις καμάρωνες
μαζί σου κι εγώ
μύριζαν τόσο ωραία
τα τριαντάφυλλά τους
κανένα σαν κι εσένα
έφυγες εσύ νωρίς
έμειναν οι τριανταφυλλιές
πίσω
να μου θυμίζουν το χθες
σταμάτησα κι εγώ
να τις κλαδεύω, να τις ποτίζω
ερήμωσε η αυλή
ερήμωσε η ψυχή
απ΄ το γλυκό το λόγο
απ΄ τη ζωή και την αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου