βασανίζει στο καμίνι του τους ανθρώπους,
και με βία υποκλίνει τα ξανθόμαλλα στάχυα
τροφή ζωής στις μαύρες μέρες.
Δροσισμένα, κόκκινα χείλη
απ’ το ζουμερό καρπούζι
αντιπαλεύουν την κάψα του ήλιου,
που με το φλογερό άγγιγμά του
μεταμορφώνει τα γυμνά κορμιά.
Ξένοιαστες, γαλάζιες οι θάλασσες,
απ’ την οργή του Ποσειδώνα
και τους θυμωμένους ανέμους,
με δροσερά σφυρίγματα
προσκαλούν να δροσίσουν τα πυρωμένα κορμιά,
που έχουν ξεχαστεί στην καυτή άμμο.
Άμισθος βιολεντζής στο κλαδί ο τζίτζικας
συντροφεύει ολημερίς τους ανθρώπους
έχοντας λογής-λογής γεύσεις στα χείλη τους.
Καλοκαίρι! Πομπός αέρινων μηνυμάτων
για απόδραση απ’ την καθημερινότητα
σε τόπους με παιχνίδια,
χαρές και ξέγνοιαστές μέρες,
όνειρο κάθε ανθρώπου.
Για περισσότερη ποίηση του ιδίου ποιητή επισκεφτείτε την παρακάτω σελίδα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου