''Σαν Παραμύθι'' / Χρυσανθάκης Κωνσταντίνος

Σαν ένα παραμύθι που στενάζει
Κρύβεσαι μέσα στις χαράδρες της αβύσσου
Πετάς με τα πουλιά του παραδείσου
Κι ο βασιλιάς φωνάζει άφησέ με
Και αφήσου
.

Κι εκεί που λες στα παραμύθια δεν πιστεύεις
Απ’ τον καθρέφτη η εικόνα σου ξεφεύγει
Ανακαλύπτεις μια χώρα των θαυμάτων
Το θαύμα, σου γελάει και σε μαγεύει
.

Σαν ένα παραμύθι που θ’ αλλάξουν
Των μάγων τα μακριά γέρικα χέρια
Σκαρώνεις ανεμόσκαλες στ’ αστέρια
Μιλάς στους δράκους μα φοβάσαι
Μη σε κάψουν
.

Κι εκεί που νόμιζες πως έφτασε το τέλος
Μ΄ ένα ουρλιαχτό καθώς ξεντύνεται η σελήνη
Μέσα στο ατέρμονο το φως της
Σε τυλίγει και σε κλείνει
.

Σαν ένα παραμύθι που γυρίζει
Ίδιο αδέσποτο χαμόγελο την πλάση
Κι όλοι την πλάτη του γυρνάν
Μην τους γελάσει