Θα τα δεις!
Καράβια, με περήφανα πανιά!
Θα 'ναι η μέρα
καθάρια και η ψυχή σου ήρεμη...
Τόσο γαλήνια
που θα μπορείς να αφουγκραστείς
τον αφρό που
σπάει στην πλώρη τους.
Ύστερα κύματα
πελώρια θα ακούσεις
να σπάζουν σε
χίλια μικρά κομμάτια αργά-αργά
να στάζει η
αλμύρα τους πάνω στο ξύλο.
Ω! Πάνω στο
ξύλο του κολλά και το συντροφεύει στο ταξίδι.
Κοίτα, η μέρα
κυλάει σταγόνα-σταγόνα.
Άφησέ την να
πέσει στην παλάμη σου!
Κράτα την,
χάιδεψέ την!
Ένα μυροβόλο
αλμυρίκι, στο χέρι σου
χαράζει το
δρόμο για την θάλασσα.
Άξιος είσαι,
τυχερός που τα λευκά σου πανιά -
όνειρα ανέμελα
θα τεντωθούν στα φιλιά τού αέρα.
Μην τα
προδώσεις στους βοριάδες που καρτερούν
να μην τα παραδώσεις!
Συλλογή Κύματα (2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου