Μισό Φεγγάρι / Μαντάς Θεόδωρος

Της λίμνης το νερό
του φεγγαριού το δάκρυ
που κύλησε σιγηλά
σαν έχασε μια νυχτιά
την πρώτη του αγάπη.

Τα χείλη του πικρά
το βλέμμα του χλωμό.
Πώς να σταθεί μονάχο
στο σκοτεινό ουρανό
δίχως το άλλο του μισό;

Το χάδι του είναι απαλό
το γέλιο είναι πικρό
και σαν χτυπά η καρδιά του
τ' ακούς να φωνάζει
μου λείπεις σ' αγαπώ.