Σε αλώνια νοσταλγίας
Είναι μια χούφτα τόπος
Άνοιξη αηδονολαλεί
Κούνια της γέννησης μου.
Πάνω στο βράχο γράφω,
Με το αετίσιο βήμα μου
Μπήκα στο χοροστάσι.
Εκεί με βγάζει ο δρόμος.
Εκεί η αγάπη και η χαρά
Στήνουνε πανηγύρι.
Μ’ άρπαξε το τραγούδι,
Δάκρυ ματιού με λάβωσε
Καημός κλαρίνου καίει,
Απ’ των ματιών τα μάγια,
Και από χείλη φλογερά
Με ανάστησε η αγάπη.
Είναι μια χούφτα τόπος,
Ο γαλαξίας της καρδιάς
Ο αυγερινός του χρόνου.
Με νέκταρ με φιλεύει,
Πέρδικα τρώω και γλεντώ
Σε ανθηρό τραπέζι.
Να μου διαβούν οι πόνοι
Κέρνα φιλί, κέρνα κρασί
Κέρνα λεβεντογέννα.
Θρονιάζεις την καρδιάς μου,
Ε λάτρεψα τον ήλιο σου,
Λατρεύω τους θεούς σου.
Μακριά σου κόκκος άμμου,
Κοντά σου πίνω και γλεντώ
Μεθάω με γαλανάδα.
Να με χαρεί η αγάπη,
Και ας ειναι ύστατο φιλί
‘πο χείλη μαργαρίτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου