Ευδία / Κοντός Νίκος

Εκείνο που κάνει δυνατό το κουρασμένο
ευθεία χωρίς σπασίματα
βγαίνει μέσ’ απ’ το στρόφισμα της καρδιάς
μέσ’ απ’ το φως
χτυπάει τη φάτσα του σπιτιού μας
μια φλόγα δυνατή
μας καίει τα φύλλα της απανεμιάς
και πάνε
χάνονται οι πικρές μας σκέψεις
και πως δεν τον αξίζει τον αγώνα η ζωή.

Εκείνο που κάνει δυνατό το κουρασμένο
ένα ηλιόλουσμα είναι
στην άκρη του μέσα κόσμου
και θαλπωρή η μικρή ριπή του αέρα
στο πρόσωπο.
Γεμίζει τη ματιά σου στράψη
τα συλλοϊκά σου αλάφρωμα
ν’ αντιμαχήσεις έτσι απλά
χαιρετώντας μονάχα
ν’ αντικρίσεις πώς οπλίζεται για σένα ο Κόσμος.

Η αμάχη όλη μέσα μας
μικρός χαρταετός που τού ’σπασε ο σπάγγος
κι όλο ανεβαίνει ανεβαίνει
ανεβαίνει
δεν έχει τέλος ούτε στέγη
η χαρά της απολύτρωσης.