Σήμερα εἶναι κενὸ / Μασμανίδης Ιωάννης

Σήμερα εἶναι κενὸ
Οἱ λέξεις λαχανιάζουν
Στεγάζουν τὰ ἀδιέξοδα

Ἀνευχάριστος
Ἀπὸ τὴ δυναστεία τῆς ὕλης
Στὸ ὠμὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Ματώνω πάλι

Κρύβεται ὁ Θεὸς μου
Σὰ νἆναι ἀγαπημένος
Νεκρὸς μου

Γιατὶ ἡ ἀπελπισία
Γεμᾶτος κουμπαρᾶς
Χῶρο δὲν ἔχει
Βούλιαξε

Θεέ μου
(Ἔστω καὶ νεκρὲ)
Ἡ σκηνοθεσία ἐπενδυμένο δηλητήριο
Γύρω μου σταλάζει ἀδιάκοπα

Πρόσταξε Θεέ μου
Στὸν πειρασμὸ νὰ παραιτηθεῖ

Τὰ ἀνακόλουθα λόγια
Ποὺ διανθίζουν ἐπιδέξια διαλόγους
Νὰ ξηραθοῦν στὰ χείλια

Θεέ μου
Κάθε στιγμὴ ὑποπτεύομαι
Τὴν ὕπαρξη
Τὸ πολύπλοκο καὶ τὴν ποικιλία
Τῶν ἀντιφάσεων

Εἶναι φανερὸ
Παντοῦ
Πρόσωπα γυμνὰ ἀπὸ κάθε σάλεμα
Καὶ
Μυστικὰ ρίγη

Σκάβω μέσα μου μόνος μόνος
Τὸν ἀναγκαστικὸ δρόμο
Γιὰ στάλες παρηγοριᾶς

Ἔτσι αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ ἔξω κόσμου
Σ' αὐτὸ τὸ ταραγμένο καὶ σαλεμένο ὑλικὸ
Διαβλέπω
Τὸ τίποτα

Κρύβεται ὁ οὐρανὸς μου
Ἀπὸ τὴ μονότονη φτώχεια
Τῶν βλεμμάτων του

Ἀναρίθμητα μικρὰ ἐγκλήματα
Συμβαίνουν γύρω μου

Μέσα μου
Οὐρλιάζω ἀσταμάτητα

Χαμογελῶ
Γιὰ τὰ χαμένα μου ὅλα
Θεέ μου
Στὴ μνήμη μέ ἀληθοφανῆ τρόπο
Τοῦ πόνου καὶ τῆς πάλης μου
Στὴ παρουσίαση τῶν ἀδικιῶν
Τοῦ κόσμου Σου
Κινοῦμαι στὸ ἐκτυφλωτικὸ Σου

Ξαναγυρίζω στὸν ἐαυτὸ μου

Δικὸς Σου
Χωρὶς ἐνθαρρύνσεις χωρὶς ἐμπιστοσύνη
Τώρα πλέον χωρὶς φυγὴ ἔστω φανταστικὴ
Στὸ μπουκάλι μου ξαναβυθίζομαι