για να σ τα φτειαξω χαιμαλι για το λαιμο
ποσο πεθυμησα τα λιομαυρα σου ματια
ποσο καιρο να ρθω κοντα σου πολεμω
κι αμα με δεις ξερω θα τρεξεις να κρυφτεις
μα σε θυμαμαι εγω μωρο Τωρα πως θασαι
θαθελα ομως στην αγκαλια μου να ριχτεις
κεινη την αγια τη στιγμη που θα σε δω
ειναι φορες που καθε μασκα την πεταμε
φοβαμαι μη απ τη λαχταρα προδοθω
ενα χαμογελο στην ακρη των χειλιων
να δεις τον πονο μου ψυχη μου δεν θ αφησω
ουτε την πικρα μου στη γευση των φιλιων
πως θα μπορουσα την αληθεια να σου πω
πουγινε ο θανατος σκια μου και προσμενει
πως να το πω αυτο σε σενα π αγαπω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου