Φαντάσματα, σαν μισέψαμε ο ένας τον άλλο, έτσι να υπάρχουμε.
Μέσα σου να περνώ, μέσα μου να περνάς.
Να μη σ' αγγίζω, να μη μ' αγγίζεις.
Έτσι να υπάρχουμε.
Μαύρες τρύπες, απόλυτος αδιαπέραστος όγκος,
σαν αγαπήσαμε, εγώ εσένα, εσύ εμένα.
Έτσι να υπάρχουμε.
Ν' αγκαλιαζόμαστε, να συνθλιβόμαστε.
Μονάχα έτσι να υπάρχουμε.
Θυσία της ζωής, θυσία του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου