χωρίς θόρυβο ήρθε το όνειρο,
μου μιλούσε ακατάπαυστα
για την πτώση αστεριών,
για τις σειρήνες που μάγευαν
με το τραγούδι τους την απόγνωση,
για τον μικρό έρωτα πως θα ΄ρθει
ασφυκτικά να μ΄αγκαλιάσει,
για την πανσέληνο που έχει κρεμάσει
στο λαιμό της κοχύλια πετρολούλουδα,
για τα ένοχα μυστικά για την μαγεία
της νύχτας.
που χάθηκαν,
ούτε για τα ποιήματα,
σε λίγο ξημερώνει, καληνύχτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου