των εγκύρων των πλάνων των σπουδαίων των άκαιρων
σε φωλιά μέσα κούκου που την πλέξαμε ιδιόχειρα
περιμένοντας του όλου τα εσχατόμοιρα αυτόχειρα.
για να βρει το μεγάλο του χαμού το αγάλιασμα
μες σε δόξες των λόγων παραλόγων το πλάνεμα
που κρατάει τεχνολόγα των νεκρών το ζωντάνεμα.
να ουρλιάζουν σα λύκοι σε νεφέλη πανσέληνο
και με κρότους με λάμψεις να μας λες ότι άρχουμε
στη φωτιά και στο θάνατο μόνο μέσα υπάρχουμε.
τη σκληρή την καρδιά σου την ξεσκίζουν τη σπάζουνε
και αγία δεν είσαι να εντρυφάς σε ευαγγέλια
μόνο πόρνη για κλάματα και την άλλη για γέλοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου