πρωτόχνουδο μουστάκι
φρύδια σμιχτά καλλίγραμα
με ολόμαυρα τα μάτια
πηγάδια τ’ ουρανού
στα βλέφαρά σου αγγίζουνε
βέργα χρυσή τα σύννεφα,
κρατήσου από τον ύπνο.
Παλλικαράκι μου γλυκό,
της ρίγανης κλωνάρι
πουλιά σε νανουρίζουνε
λουλούδια σου γελάνε
στα χείλια σου τα όνειρα
ευδαιμονίας μείδιασμα
από παλάμη κρύσταλλο
πίνεις νερό, ευφραίνεις.
Ηλιοκαμένος, έμορφος
της μάνας σου καμάρι,
κορμάκι ευκολολύγιστο
ασύγκριτο σε χάρη,
μιας νυχτερίδας κόκαλο
σου ‘ραψα στο ζωνάρι,
πλέε με βάρκα ξενοιασιάς,
φίλος το μαϊστράλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου