Γιασεμί / Γιώργος Καραγιάννης

Αστράφτεις μες στο φως
και για να σε συνηθίσω
γίνεται λευκότερη η όψη σου
με το πλάγιασμα του ήλιου
κι ύστερα σιγά σιγά
αναστατώνεις όλη τη νύχτα μου
με τη μεθυστική σου ευωδιά
που μου χαρίζεις
μπαίνοντας βαθύτερα στη σκέψη μου
να νιώθω ζαλισμένος.

Τι άλλο να ζητήσω απ’ τη ζωή;
Καρφώθηκες στο νου μου, γιασεμί
κι ακόμα δεν το ξέρεις
πως αν δεν έχω εσένα
τίποτα δεν ορίζω.
Νιώθω χαμένος.