2 ποιήσεις του Χρήστου Κουκουσούρη

1. Ντιλιβεράδες. 

Να κι ο καινούργιος με το μαύρο καβασάκι
ντρέπεται λίγο, Φυσικός με δυο πτυχία
πιστεύει πως γοργά θ’ αλλάξουν όλα 
όλα θα μπουν γοργά σε μιαν ευθεία
Γιώργο τον λένε κι έχει θέληση, μεράκι.

-Γιώργη έλα να σε γνωρίσω στην παρέα,
εγώ είμαι ο Κώστας Ιστορία- Αρχαιολογία
ο Νώντας τοπογράφος άρτι απολυμένος
ο Παναγιώτης Αγγλική Φιλολογία
να κι η δασκάλα, η ξανθιά γκαρσόνα, η Ρέα.

Το μπλε χοντάκι που έρχεται είναι ό Ντίνος
Μηχανικός, δεν έχει τίποτε να χτίσει
κάτι άδειες αριά και που για ανακαινίσεις
έχει γυναίκα δυο μωρά πώς να τα ζήσει
τσοντάρει που η εφορία ειν’ αδηφάγο κτήνος.

Κι ο τελευταίος της παρέας ο Θεοφάνης
κρατάει ταμείο και μετράει τα χαρτζιλίκια
ίσα μερίδια και τίμια για τον καθένα
ντόμπρος βαρύς δεν σκώνει ζοριλίκια
κι αν κάποτε αρρωστήσεις δεν το χάνεις.

Παιδιά με όνειρα μεγάλα, ένας κι ένας
ήταν και δυο Πακιστανοί τους κάναμε πέρα
δεν δέχθηκαν κανόνες που είχαμε θεσπίσει
μ’ όνειρα σπρώχναμε για να κυλάει η μέρα
για τ’ αύριο σιωπή, δεν μίλαγε κανένας…

2. Σκέψεις.

Ο Κώστας ονειρεύεται το Ελληνικό ν’ αρχίσει
βούρτσα, πινέλο και ξυστρί κι αξίνα στ’ άλλο χέρι
δουλειά για χρόνια, η ανάπτυξη μπορεί να περιμένει
ακόμα και μια σύνταξη μπορεί από κει να πάρει.

Ο Νώντας έλεγε θα βρει δουλειά σε εταιρία
το χωροταξικό απαιτεί πολλούς πολεοδόμους,
χρόνων μελέτες, μ’ αλλαγές απ’ τους Αρχαιολόγους
κι οι επενδυτές να ωρύονται για τις καθυστερήσεις.

Ο Παναγιώτης διορισμό ονειρεύεται που τώρα
κονταίνουν και οι εκλογές τα δίχτυα αργά απλώνουν
και κάποιο φροντιστήριο νέα σεζόν που αρχίζει
ίσως και ιδιαίτερα τις Κυριακές και σκόλες.

Ο Γιώργος δεν μιλάει πολύ μα σκέφτεται τα ξένα
σ’ αυτόν τον τόπο δεν μπορείς να ζήσεις με πτυχία
με τόσους βολεψάκιδες δεν πάει μπροστά ο τόπος
καλύτερα στην ξενιτιά που σέβονται αξίες.

Ο Θεοφάνης σκέφτεται το πόστο να κρατήσει
όσο πουλάει το μαγαζί κι όσο κι αυτός αντέχει
κι η Ρέα θέλει τώρα πια, που ζούνε σαν ζευγάρι
μαζί να την παλέψουνε έχει ο θεός για όλους.

Καλουπωμένα όνειρα στο DNA γραμμένα
ας είμαι εγώ, το σύστημα ποτέ του δεν αλλάζει
ραγιάδες δόξα τω θεώ έχει η πατρίς χιλιάδες
που πάντα θα πληρώνουνε της εφορίας τη δόση.

………………………….Χρήστος Κουκουσούρης