των αισθήσεων

Γυναίκας μυρωδιά
σε νυχτερινή βάρδια
περιφέρεται στη γέφυρα του κρεβατιού μου
Άπνοια ονείρων
θύελλα ημερολογιακής τέφρας
Δεν ξεχωρίζω τίποτα πέρα απ’ τα φτερά της απάτης μου
Βουβές εντολές
στριμώχνονται στην ακυβερνησία του λογισμού μου και
Δεν είναι κανείς να εκτελέσει
το σωτήριο ρεσάλτο στο φουρτουνιασμένο πάτωμα
Στο πλακάκι
με τις μυστικές συντεταγμένες του θαύματος
κάπου στο βαθύτερο σημείο του ύπνου
φυτρώνουν κοράλλια στης αφής μου
την προέκταση που αχνίζουν ιδρώτα
σάρκας γυναικείας.