να ζωγραφίσω τις λέξεις
στην κάννη των αναμνήσεων.
Μα τα άνθη τριγύρω δεν έχουν
χρώματα μήτε κάνιστρο λέξεων να σωθεί η ψυχή.
Αναφλέγεται στο ειδώλιο με τον τζίτζικα
στη μηλιά που είναι στον οίστρο του.
Θα βγώ στο μπαλκόνι
να έρθει η ψυχή στο τείχος της ποίησης,
μες στον ανασασμό της μέρας
σαν λοξεύει την ύπαρξή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου