κάτι χαμένο
για χρόνια θα το ψάχνεις
θα κάνεις άνω-κάτω
τη ζωή σου
στο πάτωμα τα μάτια σου θα εφάπτεις
να βρεις ό,τι εξέχει
μα μες στο σπίτι εξοχή πού να ‘βρεις;...
μην έπεσε από κάτω
καταπακτές θ’ ανοίγεις
θα ρωτάς
νεκρούς και ζωντανούς
ποντίκια κι αετούς
θεούς κι ανθρώπους
μήπως ξέρουν
κι εκείνο θα σε περιγελά
καλά κρυμμένο
μες στη σφιχτή σου χούφτα
που σιγά-σιγά
θα χαλαρώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου