Η ζωή μαζεύτηκε
σ΄ ένα κομμάτι πάγο
πίσω από τον κρόταφο
Γιατρεύομαι με φάρμακα μοχθηρά.
Με γλύκα νάρκης και με δίψα τρυφερή.
Γιατρεύομαι με στίχους.
Ο νεκρός πλανήτης
Είναι ίσως ο έρωτας
εκείνος ο νεκρός πλανήτης,
αστέρι
που έσβησε κρυφά απ΄μας
εδώ κι εκατομμύρια έτη φωτός.
Και η λάμψη του σ΄ εμάς
απατηλά
ακόμα ταξιδεύει;
Απολογισμός
Ποιανού τη ζωή ζω
Και ποιος τάχα
μου την έχει επιβάλλει
Για την αχρηστία της ζήλειας
Αν εμένα πια δεν αγαπάς
γιατί να ΄ναι σημαντικό
γιατόι να ΄ναι φοβερό
ποια απ΄ όλες τις άλλες
έχεις επιλέξει.
Τι είναι η ζωή
Ρώτησα γυναίκα ενενηνταενιάχρονη
τι να ΄ναι τάχα η ζωή.
Άπλωσε το χέρι κι είπε:
"Ποτήρι νερό. Αυτό είν΄ η ζωή".
μπορείτε να την αναγνώσετε : https://issuu.com/vasilkahadjipapa/docs/vasilika_edit_scan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου