Αργά
ανεβαίνει στο ταβάνι τ' ουρανού μου
ο καπνός απ' το τσιγάρο
που σιγοκαίει τα σπλάχνα.
αναπνοές ζωγραφίζουν το δωμάτιό μου
βραχνές και σιγοκλαίγοντας
στης νύχτας την μοναξιά.
αναπολώ μνήμες των παιχνιδιών μου
δίχως δόλο φτιαγμένα
ξύλινα μικρά πλάσματα.
εκτοξεύομαι στο αβέβαιο τώρα
στη σιγή του μέλλοντος
θαμώνας του σκότους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου