ΣΑΝ ΕΥΧΗ / Γιώργος Μπίμης

Μην αφήσεις τούτη τη μέρα να βουλιάξει
Σα σταλαγματιά στον άνεμο.
Σημάδεψε την ανεξάντλητη στιγμή,
Θρυμμάτισε την κλειδαριά του ήλιου
Κι άνοιξε διάπλατα τις πύλες της αυγής.
Μην αφήσεις τη σημερινή μέρα να κυκλωθεί
Άκοπα απ' τους λαβύρινθους του χτες.
Αγνόησε το ταπεινό φως του οίκτου
Κι άπλωσε τα χέρια σου στο άπειρο που σε καλεί.
Το μυστικό σου από χώμα και νερό,
Σα φλόγα ξεσηκωμένη απ' τον άνεμο
Να λυγίσει τα σίδερα με φωτιά και καπνούς
Κι η βεβαιότητα
Να φτερουγίσει σαν λεύτερο πουλί
Στον πορφυρό ουρανό των ελπίδων σου.
Σήμερα που η μέρα προσδοκά να κρίνει
Τα όνειρα των ανθρώπων
Ύψωσε τ' ατσαλάκωτα φτερά σου στο φως
Και προφήτευσε:
"Θα μεταμορφωθεί ο καιρός,..
Και μια φωτιά θα λευτερώσει τα όνειρα!…
Πράσινο χορτάρι στη γη, η στρωτή θάλασσα
Τύλιξε τον κήπο του Θεού κι η μέρα ακροβατεί
Στη λεπτή καμπύλη του εχέμυθου γαλάζιου…
Μην αφήσεις αυτή τη μέρα να σε προσπεράσει…
Μην πάρει πίσω τα λευκά σύννεφα και την αυγή,
Τους αιμάτινους σφυγμούς των προσμονών.
Αγωνίσου σαν το Θεό και προστάτεψε το θαύμα!…
Με το κοπίδι του μόχτου θρυμμάτισε τη φλέβα
Του ουρανού, ν' αναβλύσει αίμα, έρωτας και ζωή
Να ξαναγεννηθεί απ' την αρχή ο κόσμος!…