Χάρις Αλεξίου: Τα15 σημαντικότερα τραγούδια / ποιήματα της πορείας της

Η κατάταξη / αξιολόγηση 

των τραγουδιών/ ποιημάτων 

της τραγουδοποιού 

είναι προσωπική επιλογή. 

Ο καθένας φυσικά έχει 

τη δική του σεβαστή άποψη. 

Θέση 15. Ψυχές και σώματα - 1995 

Στην προηγούμενη ζωή μου είχα φτάσει 
Να σ’ αγαπήσω, να σε νιώσω, να σε βρω
Κι ύστερα απ’ αυτό μ’ είχες καταδικάσει
Ως την επόμενη ζωή να σ’ αγαπώ

Γι αυτό κι εγώ ξαναγεννήθηκα μικρό μου
Τι σημασία έχει από ’δω κι εμπρός
Αν θα ’σαι εσύ που θα ορίζεις τ’ όνειρο μου
Ή θα ’ναι μοίρα χωριστή του καθενός

Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε
Αλλάζουν ονόματα και πάλι απ’ την αρχή

Η μοίρα τώρα από κοντά σου δε με παίρνει
Τίποτα δε νικάει πια το παρελθόν
Κι όλο μια άγνωστη φωνή με γυροφέρνει
Μου λέει τα μάτια μη σηκώνεις απ’ αυτόν

Αυτός ο άνθρωπός θα σε καταδιώκει
Σαν ενοχή που δεν ξεπλήρωσες ποτέ
Κι αν στην επόμενη ζωή του πεις το Όχι
Πάλι μπροστά σου θα τον βρεις θέλεις δε θες.

Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε
Αλλάζουν ονόματα και πάλι απ’ την αρχή

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=GbwHcK3zq_c

***

14. Το πολύ μαζί σκοτώνει - 2003 

Ρίχνεις τα μάτια σου στη γη 
λες κι έχεις πάρει διαταγή να μην μιλήσεις 
Αν σε ρωτήσω το γιατί 
γυρνάς την πλάτη σου αντί να μου εξηγήσεις 

Άρχισες να λείπεις ξαφνικά 
και τα ερωτηματικά μου σαν μελίσσι 
κι ότι πριν φαινόταν φυσικό 
τώρα για λόγο βασικό πια θα ισχύσει 

Πάγωσε ο χρόνος την αγάπη μας 
κάποτε για αστείο το ‘χες πει 
το πολύ μαζί σκοτώνει 
το φιλί μας το παγώνει 
σκότωσε κι εμάς
το πολύ μαζί σκοτώνει 

Έκανες την πλήξη σου θυμό 
κι έτσι άρχισα να επιθυμώ 
παλιές φιλίες 
μα όταν σκορπίζουν τα πουλιά 
μοιάζει η αγάπη σαν τις άδειες παραλίες 

Ήρθε κι η δική μας η στροφή 
κάποτε οι άνθρωποι οι σοφοί μας το ‘χαν μάθει 
δε θα καθαρίσουμε ποτέ 
άμα δε βρούμε το κρυμμένο μας το αγκάθι

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=_9vA6fJD4KA

***

13  Η παλιά Αγορά (1998)

Άμα θες να δεις πώς ζούμε
και ποιο βίο νοσταλγούμε πάρε το μετρό,
να σε πάει Μοναστηράκι
Σάββατο μεσημεράκι προς Βαρβάκειο.

Να γυρίσεις την πλατεία
και να δεις την ιστορία σου κατάματα.
Πανδαισία των χρωμάτων
μποτιλιάρισμα αισθημάτων κι άλλα θαύματα.

Στην παλιά την αγορά
η καρδιά σε προσφορά,
μια Ελλάδα που αντέχει 
σε μπαχάρια καυτερά.

Στη Στοά των αθανάτων 
ανασταίνεται το ξεχασμένο όνειρο.
Στην Αγίου Μάρκου μπαίνεις
για μεζέ στης Κυρά Λένης το υπόγειο.

Άμα κατεβείς στην Πλάκα
σε τρελαίνουνε στην τράκα μουζικάντηδες.
Κι άμα κάνεις προς Θησείο 
πίσω απ’ το παλιό σχολείο τρώνε οι γιάπηδες.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=ybU5BBA-eD8

***

12 Ξημερώνει (1980)

Ξημερώνει
κι εγώ στους δρόμους τριγυρνώ
κι αν χαράζει
το φως δε φτάνει εδώ

Πού να είσαι;
Ποια χέρια σε κοιμίζουνε;
Ποια τραγούδια
σε νανουρίζουνε;

Μια καρδιά, έχω μόνο μια καρδιά
που για σένα κλαίει κάθε βραδιά

Ξημερώνει στου κόσμου όλου τις καρδιές
μα για μένα
δε χάραξε ποτές

Σε φωνάζω
και να μ’ ακούσεις δεν μπορείς
ξημερώνει
κι εσύ δε λες να ’ρθεις

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=AUhLkkefmGA&list=PLLZMcUUIchmpDaCcgjVbKr9fPJSPnmyP9

***

11  .Κρυμμένη Αγάπη (2009)

Αν θες φωτιά πρέπει στο χιόνι να ζεις
αν θες δροσιά πρέπει την έρημο να `χεις
αν θες νερό άσε τη δίψα πρώτα να σε κυβερνά
κι αν θες ανάσα ζήσε πρώτα στη σιωπή
Μα αν θέλεις την αγάπη
φτιάξε καινούριο χάρτη
Γερά τα ίχνη σου άσε να `ρθει να σε βρει
όπως και `γω εσένα 
που μέσα στα καμένα
δικά σου λόγια είχα κρυμμένα
και τα `κανα τραγούδι
πιο κόκκινο κι απ’ το αίμα 
κι ήρθε η φωτιά
ήρθε η αγάπη σε μένα
τότε θα δεις, τότε θα τη δεις δεν είναι ψέμα
όπου και να σαι η αγάπη θα σε βρει

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=8Iozzm6Kc54

***

10  Οι άνδρες περνούν μαμά (1995)

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ ποστάλ
Από νησιά, μαμά.
Κι είναι πολύ συχνά, 
Μποέμ αρτίστες, μουσικοί
Αμήχανα παιδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Προσφέρουν δώματα με θέα
Σε βαθειά νερά.
Τους νιώθω μυστικά, 
Να επιθυμούν ωκεανούς
Μα πάει η καρδιά ρηχά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον
λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά, 
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Αστέρια που αφήνουν ίχνη
οι νύχτες του έρωτα.
Με βία που ζητά, 
Ενός αδέσποτου παιδιού
Να κλέψει την καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά.
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μ’ ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια.
Κι αφού χτυπούν, μαμά, 
Μ’ αφήνουν με τα όνειρά μου, 
Μόνη μου ξανά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον
Λίγο πιο κοντά.
Αφού περνούν, μαμά
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=mMuzFq1Q1WY

***

9  Ένα Αντίο (2006)

Κοιτάζω τα καράβια που περνάνε
Και πάνω τους αγάπες ναυαγοί
Ψάχνουν άλλη γη, άλλες στεριές ζητάνε
Μ’όνειρα παλιά σ’άλλη ξενιτιά πάνε

Νομίζω πώς φωνάζουν τ’όνομά μου
Κι ακούω τη καρδία μου να χτυπά
Πάρε μας μακριά, μου λένε τα ονειρά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.

Τι φοβήθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.

Κοιτάζω τα φεγγάρια που περνάνε
Κι ακούω τη μοναξία μου να μιλά
Στείλε μας ψηλά, μου λένε τα φτερά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.

Τι φοβηθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.

Πάντα έβαζα στην άκρη
Το περίσσευμα απ’το δάκρυ
Να ζεσταίνει της καρδιάς το κρύο
Πάντα είχα φυλαγμένο ένα αντίο
Να το ρίχνω στου καιρού την άκρη.

Το χρυσό κουρέλι που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλες μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί μικροί αγγέλοι 
και της το κλέψανε.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=iGNOmMOsbBw

***

8. Το τανγκό της Νεφέλης - 2004

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη 
να την ταίζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει.
Την πλανέψανε.

Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν τ’ άρωμα και το φοράνε 
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές, την περιγελούν.

Μα α καλός ο Διας
της παίρνει το νερό της εφηβείας 
την κάνει σύννεφο και την σκορπά
για να μην τη βρουν. 

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη 
να την ταίζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει.
Την πλανέψανε.

μποείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=GHjJQUrV7AM

***

7         Πανσέληνος (1995)

Στην μέση ενός μικρού σπιτιού, που `χω νοικιάσει
το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει.
Τα ζήτησα όλα απ’ τη ζωή μου, τα πλήρωσα με την ψυχή μου
να έχει ένα τόπο η καρδιά πριν να γεράσει.

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου’χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα `κανε όλα ωραία.

Είναι σκληρό για μια γυναίκα να `ναι μόνη
στο λέω τώρα που η αλήθεια δε θυμώνει.
Όση και να `ναι η δύναμή μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει.

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο να κάνουμε παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα `κανε όλα ωραία.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=MZQfbcWDP2g

***

6.     Μεγάλωσα (2009)

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω... γιατί είμαι εδώ
Γιατί είμαι εδώ;
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στιλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι` άλλα μιλάμε. Πάντα γι` άλλους μιλάμε.

Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.

Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή
Ηθοποιος παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δε σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε.

Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.

Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Γλυκά απ’ το Pallete
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι` άλλα
Βάλτο στα πόδια πονάει πολύ
Σε φτύνω, σε φιλώ δε σε πάω μα σ` αγαπώ
Παράνοια διάνοια επιφάνεια
Στεριά Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα... καλά μου δάκρυα
Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε. Πάντα γι` άλλους μιλάμε

Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ` το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει.
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
''Kαλά να πάθει Καλά να πάθει Καλά να πάθει''
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ` αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ` άλλους τ` άδικα
Να βλέπεις πρωινάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ

Πάντα γι` άλλους μιλάμε

Μεγάλωσα θα πει
Να` ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα


μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=tn98ApDi0bQ

***

5  Εσύ με ξέρεις πιο πολύ (2003)

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου, 
τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.
Όταν η νύχτα μ’ έστελνε στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου, 
για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ’ όνομά σου.

Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ’ όνομά σου.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=lC6bYp56mdI

***

4. Φεύγω - 1980

Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα, 
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια
κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει, 
τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου, 
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.

Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, 
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες στο ψέμα, 
τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ’ τα μέτρα, 
τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα, 
φεύγω, τώρα φεύγω.

Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δε με τρομάζουν, 
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν, 
φεύγω, τώρα φεύγω, φεύγω, τώρα φεύγω.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=YpBQNgqltbw

***

3  Η μπαλάντα της Ιφιγένειας (1984)

Με πήρες κάποτε απ’το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου

Κλείδωσες δυο φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μια τρεμούλα μ’ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου

Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου

Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ’έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε’βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου

Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ’ αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μεσ’στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να’βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ’αρχηγηλίκια

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=iJEQ1n4KYgk

***

2.  Φθινόπωρο - 1992  

Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει
όταν θ’ αποδημούνε τα πουλιά
θα φτάνει ένα αεράκι ν’ αποδείξει
τι είναι μια αγκαλιά

Θα `ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης
θα `σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις
όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν

Καθώς κοιτώ να παίζεις με το κύμα
να μου φοράς κοχύλια στα μαλλιά
νιώθω πως δεν αργεί το πρώτο βήμα
που σε πάει μακριά σ’ άλλη αγκαλιά

Αύγουστος μήνας θα λέει η φωτογραφία
μα ο Δεκέμβρης θα `ναι στην ψυχή
και μένα που με λένε απλώς Μαρία
θα φτιάχνω μια ιστορία από την αρχή

Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεις

Το δελφίνι το `πε στις ακτές
κράτα την καρδιά σου από τους πειρατές
το `πε και στο κύμα χάθηκε
όποιος μένει πίσω – πάει, ξεχάστηκε

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=xEkdf3owLEY

***

1.     Ο άνθρωπος του Κάβου (1992)

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του
μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του
Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια
μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά
Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του
πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του
Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα
ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα
Μου `παν να τον πλησιάσω που `μαι μοναχή
να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι’ αυτή

Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα
για μοναδική μου φίλη την εκράτησα
Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ
μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό.
Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή
να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή
Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του
που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του
Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να του φέξουνε
νά `ρθει πριν φανούν οι γλάροι κι με κλέψουνε.

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή
Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται
το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται
Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα
απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα
Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι
μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=H_14mADP8s0