για να σε συναντήσω ήθελα παρ’ όλο που πονούσα,
να σ’ αντικρύσω μια φορά προτού σ’ αφήσω.
Απόφαση οδυνηρή,
τις διόδους να κλείσω με τα παλιά,
να λησμονήσω τον κόσμο που έκτισα όλα τα χρόνια,
να σβήσω κάθε ίχνος της παρουσίας του
από κάθε πόρο της ύπαρξής μου.
Μη φαντασθείς…..
Είσαι η Μία και είσαι το Παν για μένα.
Δεν υπάρχει αίτιο,
καμία παρουσία…
Απλά κουράστηκα… σε κούρασα…
Σε κούρασα κι αυτό δεν το μπορώ,
έκανα λάθη και τα πληρώνουμε μαζί
και δεν χρωστούσες….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου