Θα τραβηχτώ μες τη σκιά
Θα χαρίσω την καρέκλα σου.
Φύγε και συ δραματικά
γυρνώντας πρώτα τον ένα ώμο
σπαραχτικά ν’ ακολουθεί το
σώμα
zoom out κι απομακρύνεσαι
εγώ τραπέζι σκοτεινό
εσύ πλάνο με frame την πόρτα
***
Κοιτούσε ολόγυρα την λογική
χαρτόκουτα καλοβαλμένα και
κλειστά
ταινία μονωτική στις ενοχές
σφραγισμένα με φελλό μπουκάλια
–να αναπνέει το αίμα να μην χύνεται–
ν’ απαντάει το βλέμμα τετράγωνα.
***
Στην όχι και τόσο μεγάλη πόλη
που θαρρείς ανασαίνει στους
σταθμούς
ένα μάτσο χαμένοι που
αποφεύγουν τους κύκλους
κρατούHeart Attackμενο
ανάμεσα στα δίν τον ήλιο
τσακισμένο ανάμεσα στα δόντια.
***
Σπουδή του τρωτού πνεύματος
Πρώτα, αίσθηση μετεωρισμού.
Ρίχνεσαι με παφλασμούς σε καμπύλες
στο πέρα και στο πάντοτε
αδιάκοπα διαθλάσαι.
Μετά τα ναι και τα όχι.
Σου απομένει
το μωβ του απογεύματος
πόδια στην άκρη της πέτρας
και σκοινί
για τις
δύσκολες ώρες.***
Ένα ερωτικό
Έτρεχαν δάση
ρίζες χόρευαν
κοπάδια μ' ακολουθούσαν εχθές.
Πόλεμοι σώπαιναν, άγιοι ξομολογούνταν.
Θαυμάσιο κρύο
μ' έπλενε και μ' άπλωνε εχθές.
Ήμουν ύπνος χρυσός κι αγέρας βόρειος.
Παράφορα σε γύρευα χθες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου