Η ήττα της αιτίας / Βρακά Στέλλα

Σαν μου συστήνεσαι
νικιέμαι απ' τα αγαπημένα σου
αντικείμενα.

Με ξημερώνει ο χρόνος
σ' ανεμισμένους δρόμους
μ' όλα τα συναισθήματα
στο ουράνιο επίπλαστο
ν' αγγελοσκιάζονται.

Αχ πόσο θέλω να πάψω
τις λέξεις
να μ' αγαπάς στην αφωνία μου.

Μα χάνομαι στο γιομάτο αγαπησιές
μέσα μου
και βρίσκω λίγο απ' το στεγνωμένο
φως
σε λέξεις σπασμένες,
συνοφρυωμένες,
τεντωμένες
μα και ολοστρόγγυλες.

Ήμαρτον Ποίηση.
Έγινα αόρατη για σένα.

Νικήστε με λόγια.
Όλες οι βεβαιότητες βαδίζουν
σ' άλλα σώματα.