ΣΟΥΝΙΟ / Πορφυρίου Αριάδνη

 Γ Βραβείο στον 8ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.

Το φως χόρευε απ’ τις αρχές
Τρύπωνε ανάμεσα στα μάρμαρα
Γέλαγε κι αντηχούσε στιλπνό
Ανάσες αχτίδων
Σκιές βυρωνικές
Αδιόρατο κυνηγητό στις καβοκολώνες
Μαζί με τα διάφανα όνειρα της νιότης μου.
Πώς πέρασαν τα χρόνια κι οι αιώνες;
Όρθιος ο ναός γνέφει στην Αφαία
Πως θα κρατά το μυστικό λημέρι αλώβητο
Με δωρική αμάλαγη καρδιά.
Σε βλέπω, Ποσειδώνα…δεν ξέρεις να χάνεις…
Τα μάτια σου αντάρα κι έρεβος
Μα εδώ ξαπόστασε η χρυσή τρίαινα
Κλείνοντας μέσα της οργή και δίψα.
Θα το γευτούμε όλοι το νερό της λησμονιάς
Ψελλίζοντας τ’ όνομα του Αιγέα ξανά και ξανά
Ανάμεσα στα όρθια απομεινάρια
Που τα ’φτιαξε το καλέμι κι η αγάπη.
Αέναες οι αναμονές για θνητούς και θεούς
Το ηλιοβασίλεμα θα γίνει η πληρωμή.