Ντυμένος με χρυσάφι και πορφύρα,
χάραξα στο έδαφος σημάδια με την κιμωλία.
Περπάτησα πάνω στη γητειά τους
και έγραψα ξανά την ιστορία μου.
Έγραψα για τις μνήμες που κέρωσαν στα χέρια μου,
για τη φυγή που σκόνταψε στις επιστροφές μου,
για το μετάλλιο που δεν μ’ ανέβασε στο βάθρο.
Μέσα στο άσυλο των εκτοπισμένων,
στάθηκα με τόλμη μπροστά
στο πεντάκτινο αστραποβόλημα του ξέπνοου,
στην αιώρηση των πληγών.
Φόρεσα το στέμμα του απολιτογράφητου
και πήρα τη μεγάλη απόφαση:
Να διεκδικήσω το μονοπώλιο της ύπαρξης,
να αποκαταστήσω τον θάνατο σε μία δεύτερη ζωή,
να ξεφύγω από τον έρωτα, για να του υποταχθώ καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου