στο φως σκαρώνει
παιχνίδια ανέμελα
και πλέκει ακούραστα το νήμα.
Ραμμένο σε μαντήλι αραχνοΰφαντο
σχέδιο περίτεχνο
για να σαστίζει μόνο χείλη,
σταλαγματιές ροδόνερο
αναπαύει προσποιητά .
Μα είναι στο σκοτάδι
λαίλαπα σαρκοβόρα
με τα μαλλιά άλυτα.
Φυλακίζονται στις σκιές της
δραπέτες τολμηροί
εκεί διχοτομεί τις παραισθήσεις
και το συναίσθημα ρουφάει σαν αίμα.
Τρέχουν αλαφιασμένοι
μακριά απ’ την αρπαχτική ματιά
ραδιουργά τα αγγίγματα
αν πέσεις στον ιστό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου