Μήτε το χρώμα των ματιών της
Της είχαν μάθει μόνο
Ν’απαντάει
Μιλούσε γαλλικά
Σπουδές περίσσιες
Η αφωνία του λόγου
Και το φορούσε
Γιορτές και σχόλες στην καρδιά
Και τα μάτια της
Ομολογούσε απούσα
Στις ερημιές του ποδηλάτου της
Δοσμένη
Γλυκά δεν έτρωγε
Έκανε έρωτα αφηρημένη
Πονούσε σιωπηλά στο θεατράκι της τρέχουσας επικαιρότητας
Οι τέχνες δεν την ενοχλούσαν
Μα το ποδόσφαιρο της άρεσε
Κοιμότανε πάντα νωρίς
Σκοτάδι
Μα πιο πολύ το
Γαλάζιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου