εφήμερο κι αιώνιο
Πήρα χάντρα θαλασσιά,
την μοίρα να ξορκίσει
Έβαλα άλμπουρα, πανιά,
στη σκέψη και στα φρένα
Έβαλα μετριδι την ματιά,
στα τωρινά και περασμένα
Δεν ήθελα ξοδι μιας στιγμής,
να αδειάσει κάθε γέλιο
Ήθελα χαρά της παιδικής ψυχής ,
να έχω για βαγγέλιο
Δεν βιάστηκα να χαριστώ ,
ούτε να χαρίσω
Μόνο σα θέλησε η ψυχή,
με ήλιο να γεμίσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου