...
με τις ανέφελες αυγές και με τα δειλινά
τα χρυσονεφωμένα
με των παιδιών μου τη γλυκειά φωνή που με ξυπνά
με δυο ματάκια γαλανά
με δυο λογάκια στοργικά στον ξύπνο μου ακουστά,
με ό,τι προσμένω κι έρχεται, με ό,τι άδικα ποθώ
μεθώ.
Απόσπασμα από τη συλλογή «Φωτεινές Ώρες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου