H Σαπφώ ήταν λυρική ποιήτρια. Γεννήθηκε (πιθανότατα) στην Ερεσό της
Λέσβου περί το 630 Π.Χ και απεβίωσε το 570 Π.Χ. Θεωρείται η σημαντικότερη
ποιήτρια της Αρχαιότητας. Τα ποιήματά της γράφτηκαν στην αιολική διάλεκτο.
Οι γονείς της ήταν ο Σκαμανδρώνυμος
και μητέρα της η Κλεΐς. Είχε επίσης τρεις αδελφούς, τον Λάριχο, τον Χάραξο και
τον Ευρύγιο. Σύμφωνα με το λεξικό Σούδα πιθανότατα παντρεύτηκε έναν πλούσιο από
την Άνδρο, τον Κερκύλα, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, που ονομάστηκε Κλεΐδα.
Κάποια χρονική στιγμή, λόγω πολιτικών αναταραχών στη Λέσβο εξορίστηκε μαζί με
άλλους στη Σικελία όπου και έζησε προσωρινά μέχρι και την κατάληση της
τυραννίας επί Πιττακού του Μυτιληναίου.
Με την επιστροφή της ίδρυσε Ωδείο, όπου συγκέντρωνε νεαρές γυναίκες κυρίως
αριστοκράτισσες και τους δίδασκε τις τέχνες της Μουσικής και της Ποίησης. Οι
σχέσεις της Σαπφούς με τις μαθήτριες της συχνά ξεπερνούσαν ακόμα και τα στενά
όρια της φιλικής σχέσης με αναφορές σε ερωτικές διαστάσεις. Με το όνομά της
έχει συνδεθεί και ο λεσβιακός έρωτας.
Είπαν και έγραψαν για
αυτήν:
Ο Πλάτων την ονομάζει «σοφή» και
«δέκατη Μούσα»,
ο Ανακρέων «ηδυμελή»,
ο Λουκιανός«μελιxρόν αύχημα Λεσβίων»
οι Ιουλιανός και Αντίπατρος «θηλυκό Όμηρο» και «τιμή
Λεσβίων γυναικών», ο Στράβων «θαυμαστόν τέρας».
Ο Οράτιος λέει ότι ακόμα και οι νεκροί στον κάτω κόσμο
ακούν τα τραγούδια της με θαυμασμό σε ιερή σιγή.
Το έργο της Σαπφούς.
Η Σαπφώ έγραψε :
·
ερωτικά ποιήματα,
·
ύμνους στους θεούς και
·
επιθαλάμια (τραγούδια του γάμου).
Σημαντικότατα ποιήματα:
·
κατθάνοισα δὲ κείσηι
·
ὀ
μὲν γὰρ κάλος
·
οἱ μὲν
ἰππήων στρότον
·
οἶον τὸ γλυκύμαλον
·
ποικιλόθρον' ἀθανάτ' Ἀφρόδιτα
·
Ατθίδα
και η
- Ωδή «Ότωι τις έραται» και ένα αναφερόμενο στο μύθο της Ηούς (Αυγής) και του Τιθωνού.
Τέλος τρία επιγράμματα με
το όνομα της Σαπφούς, από τον Στέφανο του Μελέαγρου, υπάρχουν στην Παλατινή Ανθολογία, εντονότατα αμφισβητούμενα (VI 269, VII 489, VII 505).
πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου