Βακαλό Ελένη (Σταυρινού Ελένη): Βιογραφία

Η Ελένη Βακαλό γεννήθηκε Ελένη Σταυρινού στην Κωνσταντινούπολη. Σε ηλικία δύο χρόνων εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1940-1945) και το 1948 έφυγε για το Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στην ιστορία τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, ενώ παρακολούθησε επίσης σεμινάρια ανθρωπιστικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα στη μέση εκπαίδευση ως καθηγήτρια Νέων Ελληνικών και στη συνέχεια στράφηκε επαγγελματικά στη Σχολή Διακοσμητικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Βακαλό, την οποία ίδρυσε από κοινού με το ζωγράφο και σκηνογράφο σύζυγό της Γιώργο Βακαλό(πουλο). Παράλληλα ασχολήθηκε με τη διδασκαλία Ιστορίας Τέχνης και την κριτική. Ως τεχνοκριτικός συνεργάστηκε με την εφημερίδα Τα Νέα (1952-1975 με ενδιάμεση διακοπή κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας) και περιοδικά όπως ο Ζυγός, τα Νέα Γράμματα, η Καινούρια Εποχή, η Κριτική και με την Ελληνική Ραδιοφωνία (1954-1957 και 1977-1978). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1944 από τις σελίδες του περιοδικού Νέα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή, με τίτλο Θέμα και παραλλαγές. Σταθμό στην ποιητική της πορεία αποτέλεσε η ποιητική συλλογή της Στη Μορφή των θεωρημάτων (1951). Το 1991 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Γεγονότα και ιστορίες της κυρα – Ροδαλίνας. Έργα της μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, γιουγκοσλαβικά και ρουμανικά. Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών και της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση. Το ποιητικό έργο της Ελένης Βακαλό τοποθετείται από τους ιστορικούς στο χώρο του ελληνικού μεταπολεμικού υπερρεαλισμού. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ελένης Βακαλό, βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Ελένη Βακαλό», Η ελληνική ποίηση · Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.186-188. Αθήνα, Σοκόλης, 1982 και του ιδίου, «Βακαλό Ελένη», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984.

Ι.Ποίηση
• Θέματα και παραλλαγές. Αθήνα, 1945.
• Αναμνήσεις από μια εφιαλτική πολιτεία. Αθήνα, 1948.
• Στη μορφή των θεωρημάτων. Αθήνα, 1951.
• Το Δάσος. 1954.
• Τοιχογραφία. 1956.
• Ημερολόγιο της ηλικίας. 1958.
• Περιγραφή του σώματος. 1959.
• Η έννοια των τυφλών. 1962.
• Ο τρόπος να κινδυνεύουμε. 1966.
• Γενεαλογία. Αθήνα, 1971.
• Του κόσμου. Αθήνα, Κέδρος, 1978.
• Πριν από το λυρισμό. Αθήνα, Συμείον, 1981.
• Γενεαλογία του κόσμου. Αθήνα, Ύψιλον/Βιβλία, 1990.
• Γεγονότα και ιστορίες της κυρα-Ροδαλίνας. Αθήνα, 1990.
• Οι παλάβρες της κυρα - Ροδαλίνας. Αθήνα, Ύψιλον/Βιβλία, 1985.
• Το άλλο του πράγματος· Ποίηση 1954-1994. Αθήνα, Νεφέλη, 1995.
• Επιλεγόμενα. Αθήνα, Νεφέλη, 1997.
ΙΙ.Δοκίμιο
• Εισαγωγή σε θέματα ζωγραφικής. Αθήνα, 1960.
• Δώδεκα μαθήματα για τη σύγχρονη τέχνη. Αθήνα, 1970.
• Η έννοια των μορφών. Αθήνα, 1975.
• Ρυθμοί και όροι της ευρωπαϊκής τέχνης. Αθήνα, 1980.
• Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην ΕλλάδαΑ·Αφαίρεση. Αθήνα, 1981.
• Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην ΕλλάδαΒ’·Εξπρεσσιονισμός - Υπερρεαλισμός. Αθήνα, 1982.
• Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην ΕλλάδαΓ’·Ο μύθος της ελληνικότητας. Αθήνα, 1983
• Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην ΕλλάδαΔ’·Μετά την αφαίρεση. Αθήνα, 1985.
• Από την πλευρά του θεατή· Δοκίμια. Αθήνα, Κέδρος, 1990.
• Κριτική εικαστικών τεχνώνΑ’ - Β΄. Αθήνα, Κέδρος, 1996.

 από: http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=111