Η γιορτή της Αλήθειας

Προσπαθώ να συνταιριάσω

της θρυψαλιασμένης Αλήθειας τα κομμάτια!

Στύβω την φανέλα μου

από τα δάκρυα του κόσμου

για τον Άδοξο χαμό της....

Μέσα στην Ανορθόδοξη Πραγματικότητα,

έγινε το Ψέμα ποτάμι μισητό,

που κατάπιε της Αλήθειας....το Αίμα!

Ένα ποτάμι,

που μέσα από μιά βαθειά ρωγμή,

καταλήγει με τ' άλλα απόβλητα,

στο χωράφι της Κόλασης,

με τον θάνατό του ν' αλυχτάει,

ν' αφανίζεται αρχικά,

και μετά να εξατμίζεται,

ενώ η Αλήθεια σαν τον Φοίνικα,

εξ υπαρχής και από την τέφρα της

ξαναγεννιέται,

για να φέρει σε ισορροπία επιτέλους,

την τρωθείσα Εξίσωση....

Καί τότε,

η Μεγάλη Γιορτή της Αλήθειας...αρχίζει!!